Bariery ogniowe (np. zapory ogniowe) to niepalne ściany wewnętrzne, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się ognia pomiędzy lub przez konstrukcje budowlane. Dzielą budynek na odrębne straże pożarne zgodnie z wymogami budowlanymi kraju. Bariera ogniowa jest częścią systemów biernego bezpieczeństwa przeciwpożarowego budynku.
Przegrody przeciwpożarowe są zwykle wykonane z płyt gipsowo-kartonowych. Przegrody przeciwpożarowe to ściany wewnętrzne, które zapewniają pionową ochronę przed ogniem, np. w ścianach działowych. Zazwyczaj ściany te nie są nośne. Przegroda przeciwpożarowa to przegroda, której odporność ogniowa określana jest zgodnie z odpowiednimi normami europejskimi. Podobnie reakcja na ogień odsłoniętych powierzchni ognia jest określana przez odpowiednie normy badań palności. Wymóg określenia odporności ogniowej i palności przegrody określają obowiązujące przepisy budowlane.
Przegrody mogą być zróżnicowane, w zależności od ich przeznaczenia i pożądanego wykończenia. Przegrody mogą być wykonane z różnych rodzajów materiałów arkuszowych, przymocowane do metalowej lub drewnianej ramy z lub bez odsłoniętych szwów. Mogą być również wykonane z paneli kompozytowych, przymocowanych do ramy lub produkowane jako półfabrykaty i łączone ze sobą, z ramą lub bez.
Gdy ogień jest w pełni rozprzestrzeniony, wpływa na konstrukcję strefy pożarowej i próbuje rozprzestrzenić się na sąsiednie pomieszczenia. Przegrody ognioodporne (ognioodporne) chronią konstrukcję przed zawaleniem się i przez pewien czas zatrzymują ogień (zapobiegają jego rozprzestrzenianiu się). Odporność ogniowa przegrody musi być określona poprzez ocenę jej reakcji w określonych warunkach grzewczych i ciśnieniowych, które mogą wystąpić podczas pożaru pełnego.
Testy odporności ogniowej wykorzystują standardową krzywą temperatura/czas i wartości rozkładu ciśnienia. Odporność ogniowa takich przegród waha się od 30 do 240 minut i więcej.
Konstrukcje drewniane
Ogień jest jednym z głównych problemów w konstrukcji szkieletu drewnianego. Jednak budynki o konstrukcji szkieletowej drewnianej muszą spełniać te same wymogi bezpieczeństwa przeciwpożarowego, co inne rodzaje konstrukcji, a zatem nie mogą stanowić większego zagrożenia dla użytkowników budynku.
Ściany działowe z drewnianymi słupkami i podłogi z legarów drewnianych są od lat stosowane do ochrony przed ogniem, a ich użyteczność została wielokrotnie potwierdzona w testach i prawdziwych pożarach. Elementy drewniane mają odpowiednią ognioodporność, a zachowanie elementów w ogniu jest przewidywalne jako zwęglenie drewna w powolnym i dobrze znanym tempie ~40 mm na godzinę. A co ważniejsze, zachowuje integralność strukturalną.
Jeśli konieczne jest zwiększenie klasy odporności ogniowej konstrukcji, można to zrobić w konstrukcjach drewnianych z wykorzystaniem wełny mineralnej.
